دستی که ورق میزند این خاطرهها را
باید بنویسد غم جان کندن مـــــــــا را

ماندیم و شما بال گشودید از این شهر
رفتید به جایی که ببینید خــــــــــدا را

تقدیر همان بود بمانیم و بپوسیم
آلوده کنیم از نفس خویش فضا را

انصفاف همین نیست که از آن همه خوبی
بر کوچه بگیریم فقط نام شما را

دیشب کسی از عرش فرود آمد و دیدیم
برگردنش انداخت پــلاکـــــــ شـــهـــدا را